## یک تجربه جذاب با هیجانِ مرگ و زندگی در ZERO Sievert
آیا تا به حال فکر کرده‌اید چه اتفاقی برای شخصیت بیل موری در فیلم “روز سنجاب” می‌افتاد اگر او از حلقه زمان نمی‌گذشت؟ اگر او فقط همان روز را بارها و بارها تجربه می‌کرد بدون هیچ پایان خوشی؟
ZERO Sievert، عنوان اول CABO Studio، تا حدودی حس مشابهی را به شما القا می‌کند – حداقل در ابتدا. این بازی که از دید بالا و با گرافیکی شبیه به نسخه اول Grand Theft Auto طراحی شده است، تجربه ای ترکیبی از “گریز از تاریکوف” (Escape From Tarkov) و ساختار Roguelike را ارائه می‌دهد. شما از پناهگاه خود بیرون می‌آیید و به جستجوی منابع، سلاح و ماموریت‌های جدید می‌پردازید و نهایت تلاش خود را به کار می‌گیرید تا زنده به خانه برگردید.
ZERO Sievert، یک بازی پر از تنش، استرس و چالش است. با وجود اینکه این بازی، مانند اکثر تیراندازی‌های استخراجی، چند نفره نیست، اما دشمنان آن تقریباً به اندازه بازیکنان دیگر کشنده هستند.
مبارزه در این بازی مانند یک آزمون و خطا به نظر می‌رسد.
شما در اطراف بدترین‌ها می‌چرخید و شلیک می‌کنید، درست مثل بازی‌های آرکید قدیمی.
با این ظاهر ساده، تصور می‌کنید که این بازی بسیار آسان است. اما این حس امنیت کاذب در همان دقایق اول و در اولین تجربه شما شکسته می‌شود.
با حرکت سریع، یک گراز وحشی را به سمت خود جذب می‌کنید و به سرعت به دست این حیوان خشمگین کشته می‌شوید. نه یک مزدور جان سخت، نه یک تله مکارانه، فقط یک خوک عصبانی.
این تجربه آموزنده به شما کمک می‌کند تا بیشتر با مفهوم اصلی ZERO Sievert آشنا شوید. مرگ یک ابزار آموزش است. هر اشتباهی که مرتکب می‌شوید، پیامدهایی دارد اما در واقع فرصتی برای پیشرفت است.
در یک تجربه، شما به مخفیانه از یک دزد عبور می‌کنید و او را از بین می‌برید، اما ناگهان سه دزد دیگر به شما حمله کرده و شما را تعقیب می‌کنند.
شما ناچار به فرار می‌شوید و در حالی که دمتان را بین پاهایتان گرفته‌اید، آنها به شما فحش می‌دهند.
دشمنان به دنبال شما می‌آیند، و باید با احتیاط حرکت کنید تا در پشت درخت‌ها یا سنگ‌ها پنهان شوید.
در این شرایط، ای کاش پول بیشتری خرج یک تفنگ تک‌تیرانداز با دوربین می‌کردم تا منطقه را به طور کامل بررسی کنم و شاید حتی یکی یا دو تا از دشمنان را بدون اینکه متوجه شوند، از بین ببرم.
وسایل و تجهیزات نقش مهمی در ZERO Sievert دارند.
با استفاده از تجهیزات مختلف می‌توانید سبک بازی خودتان را طراحی کنید.
مهارت‌ها برای شخصی‌سازی بیشتر بازی، به شما امکان می‌دهند که XP بیشتری از ماموریت‌ها کسب کنید، سریع‌تر بدوید،
یا هدف گیری دقیق‌تری در حین حرکت داشته باشید.
شما می‌توانید این مهارت‌ها را با پیدا کردن کتاب‌های مهارتی در دنیای بازی یا خرید آنها از پناهگاه کسب کنید و به راحتی سبک بازی خود را تغییر دهید.
هرچه بیشتر با پیچیدگی‌های این بازی آشنا شوید،
احتمال زنده ماندن شما نیز افزایش می‌یابد.
در نتیجه هر برد کوچکی، یک پیروزی بزرگ خواهد بود.
فقط زنده بیرون آمدن از منطقه خطر به خودی خود یک پیروزی است،
حتی اگر فقط چند فشنگ و مقداری ضایعات در چمدان شما باشد.
و به زودی خودتان متوجه می‌شوید که برای تجربه بعدی آماده هستید.
در حقیقت، با وجود اینکه این بازی یک تیراندازی استخراجی است، یکی از لذت‌بخش‌ترین بخش‌های ZERO Sievert ورود به دنیای بازی است.
دلیل این موضوع این است که هر بار که به دنیای بازی برمی‌گردید، دنیای بازی به صورت تصادفی ایجاد می‌شود.
نقشه‌ها بسیار بزرگ نیستند،
اما تعادلی کامل بین قابل مدیریت بودن و پر از امکانات بودن را به شما ارائه می‌دهند.
با هر محیط جدید، اولین کاری که باید انجام دهید این است که پس از پیاده شدن از قطار که شما را به دنیای بازی می‌برد، نقشه را بررسی کنید و با استفاده از سنجاق ها، مکان‌های مهم و نقطه خروج را علامت گذاری کنید.
این تغییر دائم دنیای بازی، یک نوع تنوع مطلوب را در فرمولی که ممکن است به سرعت خسته‌کننده شود، ایجاد می‌کند.
اما این تغییر همچنین باعث مشکل اصلی در ساختار Roguelike بازی می‌شود – مشکل یافتن اشیاء ماموریت ها.
بسیاری از NPC های بازی ماموریت هایی دارند که نیاز به کشتن نوع خاصی از دشمن یا جمع‌آوری مجموعه‌ای از اشیاء دارند و این کار می‌تواند چالش برانگیز باشد، به ویژه وقتی که این اشیاء به طور مداوم در مکان‌های جدید تولد می‌شوند.
مثلاً اگر شما به دنبال یک تانکر پروپان هستید، در یک تجربه ممکن است در نزدیکی نقطه ورود پیدا شود، در حالی که در تجربه بعدی ممکن است در سمت مخالف نقشه باشد.
این یک مشکل کمی حاشیه‌ای است، اما آزار دهنده است –
با این حال، این که شما گزینه‌های فراوانی برای تنظیم تجربه بازی به دلخواه خود را دارید، به شما کمک می‌کند.
اگر می‌خواهید بازی را آسان‌تر (یا سخت‌تر اگر شما یک سادیست هستید) کنید، می‌توانید از تنظیمات بازی استفاده کنید.
هر بار که یک بازی جدید را شروع می‌کنید، می‌توانید سطح مشکل بازی را تنظیم کنید.
از میزان سقوط انرژی به دلیل سیستم گرسنگی بازی گرفته تا مکانیزم مرگ دائم و حتی جزئیات بیشتر مانند مقدار پول که تاجران دارند و آنها برای اشیاء شما چه ارزشی قائل هستند.
تغییر این تنظیمات به نفع شما یک راه خوب برای آسان‌تر شدن بازی است،
اما پیش فرض‌های ساده‌ای نیز برای سطح مشکل آسان، سخت و بسیار سخت وجود دارد.
این امکان به شما احساس می‌کند که همیشه یک دلیل برای شروع یک تجربه جدید در هر حالتی وجود دارد.
گرافیک ساده ZERO Sievert آن را به یک گزینه ایده‌آل برای Steam Deck تبدیل می‌کند و خبر خوب این است که با وجود رتبه “قابل بازی” آن، بازی به خوبی اجرا می‌شود.
تنها مشکلی که با آن مواجه شدم این بود که مدیریت انبار به طور طبیعی با ماوس آسان‌تر است.
اگر به دنبال یک تیراندازی استخراجی هستید که دردسر PvP را از معادله حذف می‌کند و ژانر را به اساس اولیه خود کاهش می‌دهد، ZERO Sievert ارزش نگاه کردن را دارد.
این بازی به اندازه Tarkov استرس زا است و یک اولین تجربه بسیار امیدوار کننده از یک استودیو جدید است که مرا حتی در حین نوشتن این بررسی ، به برنامه ریزی برای تجربیات جدید وادار می‌کند.