بتسدا چالش‌های توسعه Starfield را فاش می‌کند: جاه‌طلبی دیوانه‌وار برای فتح فضا

امیل پاگلیارولو، مدیر طراحی برجسته استودیوی بتسدا، اخیراً در اظهاراتی صریح اعتراف کرده است که ساخت بازی عظیم Starfield، از جنبه‌های مختلف، برای این استودیوی نام‌آشنا در صنعت بازی‌های ویدیویی، "ایده‌ای کاملاً دیوانه‌وار" و ریسکی بزرگ محسوب می‌شد. این گفته‌ها، بینش تازه‌ای را درباره فلسفه توسعه و جاه‌طلبی‌های بتسدا در مسیر خلق عناوین شاخصی مانند Starfield ارائه می‌دهد.

ریسک بزرگ بتسدا در خلق دنیای Starfield

استودیوی بتسدا، که سابقه‌ای طولانی و درخشان در خلق فرنچایزهای نقش‌آفرینی عظیم مانند The Elder Scrolls و Fallout در محیط‌های فانتزی و پسا-آخرالزمانی دارد، با Starfield تصمیم گرفت قدم در عرصه‌ای کاملاً نو بگذارد: یک شبیه‌ساز فضایی گسترده. پاگلیارولو در گفتگوی اخیر خود، ضمن ارجاع به تجربیات گذشته بتسدا از جمله توسعه Fallout 4، اذعان داشت که ورود به ژانر شبیه‌ساز فضایی، برای تیمی که هرگز چنین پروژه‌ای را در کارنامه خود نداشته، اقدامی جسورانه و همراه با ریسک بالایی بوده است. این حرکت، نشان‌دهنده تعهد استودیو به نوآوری و تمایل به گریز از مرزهای امن گذشته است.

تصویر بازی Starfield

فلسفه بتسدا: خلاقیت بی‌قید و شرط در توسعه Starfield

مدیر طراحی بتسدا در ادامه توضیحاتش، به هسته فلسفه این استودیو در رویکرد به بازی‌سازی اشاره کرد. به گفته او، تیم بتسدا در مراحل طراحی و توسعه عناوین خود، از اینکه چشم‌انداز صنعت بازی در ده سال آینده چگونه خواهد بود، بازی چه بازخوردهایی دریافت خواهد کرد یا چه تعداد بازیکن در نهایت آن را تجربه خواهند کرد، فارغ است. این تمرکز بر هسته خلاقیت، به تیم امکان می‌دهد تا بدون نگرانی از فشارهای خارجی و پیش‌بینی‌های بازار، تمام توان خود را بر روی ساخت "سرگرم‌کننده‌ترین بازی ممکن" معطوف کند. این رویکرد، بتسدا را قادر می‌سازد تا اثری اصیل و با هویت مستقل ارائه دهد، حتی اگر این مسیر با عدم قطعیت همراه باشد.

تکامل رویکرد بتسدا در پروژه‌هایی نظیر Starfield و درس‌های آینده

پاگلیارولو همچنین از تکامل و پیشرفت مداوم تیم بتسدا در طول سالیان متمادی تمجید کرد. او بیان داشت که توسعه‌دهندگان در حوزه‌هایی مانند وارد کردن سریع محتوا به بازی، بهبود تجربه جمعی آثار و سرعت بخشیدن به فرآیند تصمیم‌گیری، به مراتب بهتر عمل کرده‌اند. وی تاکید کرد که یکی از سخت‌ترین و در عین حال حیاتی‌ترین اصول در بازی‌سازی، صداقت کامل با خود و آمادگی برای تغییر و بازسازی بخش‌هایی از محتواست که مطابق انتظار نیست. این اصل، هرچند که مستلزم تلاش مضاعف و گاه کنار گذاشتن ساعت‌ها کار انجام شده است، اما برای تضمین کیفیت نهایی Starfield و سایر پروژه‌های بلندپروازانه بتسدا، ضروری تلقی می‌شود.

اهمیت بازبینی و تغییر: پذیرش کاستی‌ها و جسارت در اعمال تغییرات بنیادین، حتی در مراحل پیشرفته توسعه.

بلوغ تیمی: پیشرفت چشمگیر در فرآیندهای داخلی مانند ادغام سریع محتوا و تصمیم‌گیری‌های کارآمد.

میراث Starfield: محصول جسارت یا تجربه پرچالش؟

بازی Starfield که در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۴۰۲ (۶ سپتامبر ۲۰۲۳) منتشر شد، با وجود جاه‌طلبی‌های فراوان و انتظاراتی که از آن می‌رفت، بازخوردهای متفاوتی را از سوی منتقدان و جامعه بازیکنان دریافت کرد. در حالی که بسیاری از وسعت جهان، آزادی عمل کم‌نظیر و عناصر داستان‌پردازی آن تمجید کردند، برخی نیز از جنبه‌هایی چون مسائل فنی، تکراری بودن ماموریت‌ها و محدودیت‌های ناوبری فضایی در آن انتقاد داشتند. این گوناگونی در بازخوردها، ماهیت ریسک‌پذیر پروژه Starfield را برجسته می‌کند؛ پروژه‌ای که بتسدا را به چالش کشید تا فراتر از منطقه امن خود گام بردارد و در عین حال، درس‌های ارزشمندی را برای پروژه‌های آینده این استودیو، از جمله بازی مورد انتظار The Elder Scrolls 6، به ارمغان آورد.

اظهارات امیل پاگلیارولو نه تنها بینشی عمیق از فرآیند توسعه Starfield ارائه می‌دهد، بلکه بر روحیه ریسک‌پذیری و نوآوری در قلب استودیوی بتسدا تأکید می‌کند. این استودیو همچنان به دنبال پروژه‌هایی است که مرزهای تجربه گیمینگ را جابجا کنند، حتی اگر این مسیر با چالش‌ها و "ایده‌های دیوانه‌وار" همراه باشد.

مجله خبری بازی و تکنولوژی


مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *