امیل پاگلیارولو، مدیر طراحی برجسته استودیوی بتسدا، اخیراً در اظهاراتی صریح اعتراف کرده است که ساخت بازی عظیم Starfield، از جنبههای مختلف، برای این استودیوی نامآشنا در صنعت بازیهای ویدیویی، "ایدهای کاملاً دیوانهوار" و ریسکی بزرگ محسوب میشد. این گفتهها، بینش تازهای را درباره فلسفه توسعه و جاهطلبیهای بتسدا در مسیر خلق عناوین شاخصی مانند Starfield ارائه میدهد.
ریسک بزرگ بتسدا در خلق دنیای Starfield
استودیوی بتسدا، که سابقهای طولانی و درخشان در خلق فرنچایزهای نقشآفرینی عظیم مانند The Elder Scrolls و Fallout در محیطهای فانتزی و پسا-آخرالزمانی دارد، با Starfield تصمیم گرفت قدم در عرصهای کاملاً نو بگذارد: یک شبیهساز فضایی گسترده. پاگلیارولو در گفتگوی اخیر خود، ضمن ارجاع به تجربیات گذشته بتسدا از جمله توسعه Fallout 4، اذعان داشت که ورود به ژانر شبیهساز فضایی، برای تیمی که هرگز چنین پروژهای را در کارنامه خود نداشته، اقدامی جسورانه و همراه با ریسک بالایی بوده است. این حرکت، نشاندهنده تعهد استودیو به نوآوری و تمایل به گریز از مرزهای امن گذشته است.

فلسفه بتسدا: خلاقیت بیقید و شرط در توسعه Starfield
مدیر طراحی بتسدا در ادامه توضیحاتش، به هسته فلسفه این استودیو در رویکرد به بازیسازی اشاره کرد. به گفته او، تیم بتسدا در مراحل طراحی و توسعه عناوین خود، از اینکه چشمانداز صنعت بازی در ده سال آینده چگونه خواهد بود، بازی چه بازخوردهایی دریافت خواهد کرد یا چه تعداد بازیکن در نهایت آن را تجربه خواهند کرد، فارغ است. این تمرکز بر هسته خلاقیت، به تیم امکان میدهد تا بدون نگرانی از فشارهای خارجی و پیشبینیهای بازار، تمام توان خود را بر روی ساخت "سرگرمکنندهترین بازی ممکن" معطوف کند. این رویکرد، بتسدا را قادر میسازد تا اثری اصیل و با هویت مستقل ارائه دهد، حتی اگر این مسیر با عدم قطعیت همراه باشد.
تکامل رویکرد بتسدا در پروژههایی نظیر Starfield و درسهای آینده
پاگلیارولو همچنین از تکامل و پیشرفت مداوم تیم بتسدا در طول سالیان متمادی تمجید کرد. او بیان داشت که توسعهدهندگان در حوزههایی مانند وارد کردن سریع محتوا به بازی، بهبود تجربه جمعی آثار و سرعت بخشیدن به فرآیند تصمیمگیری، به مراتب بهتر عمل کردهاند. وی تاکید کرد که یکی از سختترین و در عین حال حیاتیترین اصول در بازیسازی، صداقت کامل با خود و آمادگی برای تغییر و بازسازی بخشهایی از محتواست که مطابق انتظار نیست. این اصل، هرچند که مستلزم تلاش مضاعف و گاه کنار گذاشتن ساعتها کار انجام شده است، اما برای تضمین کیفیت نهایی Starfield و سایر پروژههای بلندپروازانه بتسدا، ضروری تلقی میشود.
اهمیت بازبینی و تغییر: پذیرش کاستیها و جسارت در اعمال تغییرات بنیادین، حتی در مراحل پیشرفته توسعه.
بلوغ تیمی: پیشرفت چشمگیر در فرآیندهای داخلی مانند ادغام سریع محتوا و تصمیمگیریهای کارآمد.
میراث Starfield: محصول جسارت یا تجربه پرچالش؟
بازی Starfield که در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۴۰۲ (۶ سپتامبر ۲۰۲۳) منتشر شد، با وجود جاهطلبیهای فراوان و انتظاراتی که از آن میرفت، بازخوردهای متفاوتی را از سوی منتقدان و جامعه بازیکنان دریافت کرد. در حالی که بسیاری از وسعت جهان، آزادی عمل کمنظیر و عناصر داستانپردازی آن تمجید کردند، برخی نیز از جنبههایی چون مسائل فنی، تکراری بودن ماموریتها و محدودیتهای ناوبری فضایی در آن انتقاد داشتند. این گوناگونی در بازخوردها، ماهیت ریسکپذیر پروژه Starfield را برجسته میکند؛ پروژهای که بتسدا را به چالش کشید تا فراتر از منطقه امن خود گام بردارد و در عین حال، درسهای ارزشمندی را برای پروژههای آینده این استودیو، از جمله بازی مورد انتظار The Elder Scrolls 6، به ارمغان آورد.
اظهارات امیل پاگلیارولو نه تنها بینشی عمیق از فرآیند توسعه Starfield ارائه میدهد، بلکه بر روحیه ریسکپذیری و نوآوری در قلب استودیوی بتسدا تأکید میکند. این استودیو همچنان به دنبال پروژههایی است که مرزهای تجربه گیمینگ را جابجا کنند، حتی اگر این مسیر با چالشها و "ایدههای دیوانهوار" همراه باشد.
مطالب مرتبط
- The Game Awards 2025 با ۱۷۱ میلیون پخش زنده رکورد تاریخی ثبت کرد؛ جشن جهانی بازیها به اوج رسید
- ایکس باکس تقصیر عدم ارتقای رایگان Red Dead Redemption را به گردن راکستار میاندازد
- Call of Duty: Black Ops 2 به قله پرفروشترین بازیهای تاریخ ایکس باکس ۳۶۰ رسید
- رمز های جی تی ای سن اندرس

نیکی نمازی
او فارغالتحصیل رشته روزنامهنگاری با گرایش رسانه دیجیتال است و فعالیت حرفهای خود را از سال ۱۳۹۹ به عنوان نویسنده آزاد در حوزه بررسی گجتهای پوشیدنی آغاز کرده است. وی در حال حاضر، سردبیر بخش اخبار تکنولوژی در یک مجله آنلاین بازی و تکنولوژی است.



